Zaostrzenie prawa azylowego i uszczelnienie austriackich granic spowodowane jest w największej mierze strachem socjaldemokratów z SPÖ i ludowców z ÖVP przed rosnącymi notowaniami nacjonalistycznej FPÖ. Przed tygodniem kandydat tej ostatniej, Norbert Hofer, wygrał pierwszą turę wyborów prezydenckich z wynikiem ponad 35%, z dużą przewagą nad Alexandrem Van der Bellenem (21%), pomimo że żaden sondaż przedwyborczy nie dawał Hoferowi zwycięstwa. Poza Wiedniem (w którym wygrał Van der Bellen) wyniki kandydata FPÖ sięgały nawet 40%. Tylko tych Breivików jest stosunkowo mało, porównując do skali islamskiego terroryzmu oraz tworzenia przez muzułmanów tzw. społeczeństw równoległych (no go zones) w bogatych państwach zachodnich, które sobie z tymi problemami nie radzą. Breivik jest odosobnionym przypadkiem, ale fakt: wszelkie skrajności trzeba zwalczać i ograniczać. Skoro możemy mieć rodzimą przemoc, to przynajmniej należy ograniczać jej napływ w postaci jak to się wyrażę „rozrywkowych Aladynów” reprezentujących dziś bardzo postępową kulturę „północno-afrykańsko-bliskowschodnią”. Przeciwdziałanie napływowi nielegalnych imigrantów zastopuje narastające poparcie dla skrajnej prawicy w całej Europie. Rada Narodowa Austrii, czyli izba niższa austriackiego parlamentu, zaostrzyła prawo azylowe. Daje to możliwość ogłoszenia „stanu wyższej konieczności” np. w razie nowej fali uchodźców. Jeśli decyzję rządu o stanie wyższej konieczności zaaprobowałby parlament, można byłoby go wprowadzić na pół roku, ale z możliwością przedłużenia nawet do dwóch lat.

Stan torby z nadrukiem wyższej konieczności pozbawiałby większość uchodźców szansy na azyl. Wnioski byłyby wówczas przyjmowane tylko od kobiet z małymi dziećmi, niepełnosprawnych oraz od tych, którzy w Austrii mają już rodzinę. Pozostali byliby odsyłani na granicy do krajów, z których chcieli dostać się do Austrii.